NC #ฟิคยุนกิSwag [Chapter :: 18]

            “ยะ..อย่านะ” คุณเอ่ยห้ามเสียงแผ่วพลางเบนหน้าหนีไปทางอื่นเพื่อไม่ให้ยุนกิกดจูบลงมาตามใจชอบแต่นั่นก็ยิ่งเป็นการเปิดโอกาสให้เขาซุกใบหน้าลงไปขบเม้มดูดกับต้นคอขาวเนียนของคุณจนรอยแดงช้ำที่กำลังจะจางหายไปกลับเด่นชัดขึ้นมาอีกครั้ง

            ตั้งแต่มาอยู่กับเขาจะมีวันไหนที่เขาไม่สร้างรอยคิสมาร์กพวกนี้บ้างนะ..รอยเก่ายังไม่ทันจะจางหายไปเลยเขาก็สร้างรอยใหม่ซ้ำจนเด่นขึ้นมากกว่าเดิมแบบนี้..

            “อย่าทำรอยนะ..ดะ เดี๋ยวใส่ชุดนักเรียนไม่ได้…”

            มือเล็กยกขึ้นมาดันแผงอกกว้างของร่างสูงที่กำลังเบียดชิดเข้ามา แต่เขากลับคว้าข้อมือของคุณไว้แน่นแล้วกดลงไปแนบกับพื้นโต๊ะ จนคุณไม่สามารถขัดขืนได้ ปลายจมูกสูดดมความหอมของเรือนร่างบางตรงหน้าเข้าไปจนเต็มปอดและริมฝีปากร้อนที่ยังคงทำหน้าที่ของมันไปเรื่อยๆราวกับว่าร่างกายตรงหน้าเป็นของหวานชั้นเลิศที่เมื่อได้ชิมแล้วก็อยากจะชิมมันต่อไปเรื่อยๆ ใครๆก็รู้ว่ามินยุนกิไม่ใช่คนที่จะลุ่มหลงอะไรง่ายๆเว้นแต่ผู้หญิงคนนี้ทำให้เขาแทบจะบ้าได้ตลอดเวลา

            “กลิ่นเธอหอมมากเลย”

            “อะ..โอ๊ย ฮึก!” คุณกำมือแน่นและพยายามจะยกขึ้นมาผลักยุนกิให้เลิกกัดและขบเม้มดูดต้นคอคุณสักที เพราะทุกครั้งที่เขาทำแบบนี้มันจะรู้สึกแสบและเจ็บนิดๆยามที่เขี้ยวแหลมของเขาฝังลงบนต้นคอของคุณ แต่ข้อมือทั้งสองข้างกลับถูกตรึงไว้กับพื้นโต๊ะไม่สามารถต้านแรงของเขาได้เลยสักนิด..และยิ่งคุณพูดห้ามเขามากเท่าไหร่ก็ดูเหมือนจะยิ่งโดนแกล้งมากขึ้นเท่านั้น

            “เธอทำตัวน่าฟัดซะขนาดนี้ใครจะห้ามใจไหวล่ะ หืมม?” ยุนกิพูดพลางเลิกคิ้วถามอย่างกวนๆจริงๆแล้วคุณไม่รู้ตัวเองเลยด้วยซ้ำว่าไปทำอะไรให้ดูน่าฟัดอย่างที่เขาพูด คุณก็แค่ทำตัวปกติอย่างที่คุณเป็น มีแต่เขานั่นแหล่ะที่เอาแต่จ้องจะขย้ำคุณตลอด

            เสือยุนกิ!!!

            “คะ..คุณยุนกิ อึก! พอแล้วนะ” คุณเอ่ยเสียงสั่นเพราะตอนนี้ยุนกิเลื่อนใบหน้าลงมาจากซอกคอของคุณใช้ปลายจมูกโด่งไล่สูดดมความหอมมาเรื่อยๆจนแหวกคอเสื้อชุดนอนตัวบางของคุณออกใช้ปากดึงเนื้อผ้าจนกระดุมหลุดจากกัน ตัวเสื้อหล่นลงจากไหล่บางที่สั่นสะท้านไปกองอยู่ตรงบริเวณเอวของคุณ เผยให้เห็นเนินอกคู่สวยที่มีเพียงบราสีขาวตัวน้อยปกปิดอยู่

            “ครั้งนี้พี่ขอนะ..อย่าห้าม”

            เขาคำรามเสียงต่ำแล้วเงยหน้าขึ้นมามองใบหน้าหวานที่แดงระเรื่อเพราะความเขินบวกกับความตกใจ แต่นั่นยิ่งทำให้เขาคลั่งมากขึ้นไปอีกเพราะเวลาที่คุณกัดปากเพื่อระงับเสียงครางมันดุเป็นภาพที่เย้ายวนสำหรับมินยุนกิมากที่สุดเลย!

            “อึก..ตะ แต่ว่า…”

            “หึ ! ไม่มีแต่นะครับเด็กน้อย” เขายกยิ้มเจ้าเล่ห์ขึ้นมาประดับมุมปาก ยังไงซะวันนี้เขาก็จะลงโทษคุณให้เข็ดจะได้ไม่ดื้ออีก จากสระว่ายน้ำที่เขาต้องระงับอารมณ์ตัวเองเอาไว้แต่ครั้งนี้ยุนกิจะไม่ทนอีกต่อไปแล้ว

            “แต่..พะ พ่อแม่คุณอยู่ด้านนอกนะ”

            คุณพยายามจะเอ่ยอ้างถึงพ่อแม่ของเขาที่นั่งดูทีวีอยู่ด้านนอก แต่ยิ่งพูดมากเท่าไหร่ก็ยิ่งโดนหยอกล้อกับร่างกายมากขึ้นเท่านั้น

            “ก็ถึงบอกว่าให้พวกท่านไปนอนที่คอนโด แต่เธอเป็นคนเอ่ยปากขอเอง เพราะฉะนั้นเธอไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธนะเด็กน้อย” ยุนกิพูดก่อนจะกวาดสายตามองไปทั่วเรือนร่างสวยที่มีส่วนเว้าส่วนนูนอย่างพอดีมือ ทั้งเนินอกคู่สวย เอวบางค่อด และบั้นท้ายกลมกลึงนั่น..อ่า…จะบอกยังไงดีมันทำให้เขาแทบบ้าเลยล่ะ ยิ่งคุณอยู่ในชุดนอนบางๆแบบนี้อีกล่ะก็

            “อ๊าาา..อึก!” คุณเผลอหลุดเสียงครางออกมาจนต้องรีบกัดริมฝีปากล่างของตัวเองเพราะกลัวเสียงมันจะดังเล็ดลอดออกไปด้านนอก มันทรมานมากแล้วยิ่งตอนนี้ยุนกิใช้มือของเขาขย้ำหน้าอกของคุณเบาๆผ่านบราสีขาวนั่น แขนเรียวถูกมือหนาจับขึ้นมาก่อนจะบรรจงเลียลิ้นลงไปบนปลายนิ้วอย่างแผ่วเบา ทุกสัมผัสที่เขามอบให้คุณมันทำให้คุณรู้สึกอึดอัดและร้อนขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก

            ยุนกิเลื่อนแขนคุณขึ้นมาให้เอื้อมแขนไปคล้องคอเขาเพื่อไม่ให้ตัวคุณเสียหลักหงายหลังลงไป คุณเองก็ทำตามอย่างว่าง่ายเพราะอารมณ์ที่เริ่มคล้อยตามยุนกิยกยิ้มอย่างพอใจยิ่งเมื่อเขาเห็นว่าคุณแสดงอาการแบบนั้นออกมา

            “ครั้งนี้พี่ไม่หยุดจนกว่าจะเสร็จนะ..”

            !!!

            “อ๊ะ..อื้อออ ฮึก! หยุด..หยุดทำแบบนั้นสักที!” คุณฟาดมือลงบนไหล่ยุนกิเบาๆเพราะมือหนาที่ปลดตะขอบราออกไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ หน้าอกเปลือยเปล่าประจักษ์แก่สายตา เพียงแค่ใช้สายตามองเรือนร่างของคุณมันก็ทำให้บางสิ่งใต้กางเกงของเขาแข็งตัวขึ้นมาก ยุนกิไม่รอช้าใช้มือบีบเค้นหน้าอกเต่งตึงพร้อมใช้นิ้วขยี้ยอดอกสีสวยเป็นการแกล้งคุณทำให้รู้สึกปั่นป่วนไปหมด

            เขาใช้มือบีบเค้นหน้าอกและขยี้ยอดอกของคุณอยู่อย่างนั้น คุณอยากจะต่อต้านแต่กลับไม่มีแรงเลยสักนิดจนเมื่อเห็นว่าคุณเริ่มจะมีอารมณ์คล้อยตามเขาแล้ว ริมฝีปากร้อนก็จัดการครอบลงไปบนเนินอกคู่นั้นจนร่างบางกระตุกด้วยความเสียว ลิ้นเรียวเลียลงบนยอดอกจนคุณต้องกัดปากแน่น มือเล็กจิกลงบนไหล่ของยุนกิเพื่อระบายความเสียวที่ไม่สามารถร้องออกมาได้เพราะกลัวคนด้านนอกจะได้ยิน

            “ฮึก อื้ออ..คุณยุนกิ” ร่างบางเผลอแอ่นตัวขึ้นรับความเสียวจากริมฝีปากร้อนที่กำลังหยอกล้อเล่นกับหน้าอกเต่งตึงนั่น มือหนาอีกข้างเลื่อนลงไปลูบขาอ่อนด้านล่างลูบไล้ไปตามผิวเนื้อเนียนพลางจับขาทั้งสองข้างของคุณให้แยกออกจากกันในระยะที่เหมาะสมพลางนิ้วของเขาลากผ่านกลีบอ่อนไหวของคุณจนต้องกระตุกตัวเองเป็นระยะๆ

            “ตอบสนองดีนิ่”

            ยุนกิยกยิ้มเจ้าเล่ห์เพราะถึงปากคุณจะปฏิเสธยังไงก็ตามแต่ร่างกายของคุณกลับตอบสนองทุกสัมผัสของเขาอย่างห้ามไม่ได้..

            “จะ..จะบ้าเหรอ ฉันแค่..อื้ออ!จะ..เจ็บ...” เสียงหวานครางขึ้นอีกครั้งเมื่อจู่ๆยุนกิก็ใช้นิ้วเรียวของเขาแหวกชั้นในตัวบางของคุณออกไปให้พ้นทางดันนิ้วเรียวยาวเข้าไปในรูแคบของคุณมันรู้สึกเจ็บและเสียวไปในเวลาเดียวกัน แม้อยากจะครางออกมามากแค่ไหนแต่เพราะกลัวพ่อแม่ของเขาจะได้ยินเลยทำให้คุณได้แต่เก็บอัดอั้นมันไว้ข้างใน

            “ฮึก! อ๊ะ หย..หยุดนะ..อ๊าา”

            “บอกแล้วไงว่าพี่จะไม่หยุดจนกว่าจะเสร็จ”

            “อืออออ...ยุน ยุนกิ…พอได้แล้ว”

            “ทำหน้ายั่วแบบนั้นพี่ก็ห้ามใจไม่ไหวสิครับ” สายตาคมจ้องมองใบหน้าหวานที่แสดงอาการอัดอั้นเต็มทนพลางขยับนิ้วเข้าออกด้วยความเร็วจนคุณสั่นไปหมดพลางเด้งสะโพกขึ้นรับเป็นระยะ ยุนกิรู้ว่าคุณไม่อยากจะครางออกมาเพราะกลัวพ่อแม่ของเขาจะได้ยิน แต่นั่นก็ยิ่งทำให้ยุนกิอยากจะแกล้งคุณมากขึ้นไปอีก..อย่าลืมสิห้องนี้มันเก็บเสียงนี่นา..แต่คุณไม่รู้สักหน่อย

            “อ๊ะ..อื้อออ คุณยะ..ยุนกิอย่าขยับเร็วแบบนั้น อืออออ!อึก!”

            “….” เขาไม่สนใจเสียงที่คุณพูดเลยสักนิดแถมยังใช้ปากร้อนครอบครองเนินอกคู่สวยคู่นั้นซ้ำไปมา ใช้ริมฝีปากซึมซับความหวานหอมของร่างกายตรงหน้าไปจนหมดสร้างรอยแดงไปทั่วทุกตารางนิ้ว ปลายลิ้นเลียยอดอกของคุณอย่งแผ่วเบาสร้างความปั่นป่วนให้ตีรวนเข้ามาในตัวคุณจนแทบจะขาดใจ

            “คะ..คุณยุนกิ…เจ็บ..”

            “อะไรกัน? นี่ไม่ใช่ครั้งแรกสักหน่อย ลืมครั้งแรกไปแล้วเหรอ?”

            “ถะ ถึงอย่างนั้นก็เถอะ มัน..” คุณหน้าแดงมากขึ้นกว่าเดิมเพราะเมื่อพูดถึงครั้งแรกที่คุณทำเรื่องแบบนั้น..ถึงคุณจะไม่เต็มใจก็ตามแต่พอมานึกถึงในตอนนี้มันกลับทำให้คุณเขินไปจนถึงใบหู นิ้วเรียวยังคงขยับเข้าออกด้วยความเร็วและยิ่งเร็วมากขึ้นเท่าไหร่คุณก็ยิ่งรู้สึกเจ็บ..เรื่องแบบนี้ถึงจะไม่ใช่ครั้งแรกของคุณแต่มันก็ยังเจ็บไม่ต่างจากตอนแรกนักหรอก

            “เลิกพูดเถอะเรามาต่อกันดีกว่า”

            มือหนากดตัวคุณลงไปจนแผ่นหลังบางแนบชิดติดกับพื้นโต๊ะที่เย็นเฉียบ ตอนนี้คุณนอนแผ่ราบอยู่บนโต๊ะตัวหนึ่งในสภาพเปลือยเปล่ามีเพียงเสื้อชุดนอนที่หลุดลุ่ยกองอยู่บริเวณด้านหลังเป็นผ้ารองไม่ให้หลังของคุณครูดเสียดสีกับพื้นโต๊ะไปมากกว่านี้ ยุนกิปลดกางเกงของเขาออกโดยเร็วนำแก่นกายที่กำลังตื่นตัวออกมาจากชั้นในตัวสีดำของเขาใช้มือรูดมันสองสามที ก่อนจะสอดเข้าไปในช่องทางแคบของคุณจนต้องจิกมือลงบนโต๊ะ

            “อ๊าาา..จะ เจ็บนะ!” คุณสะดุ้งพร้อมกับแอ่นหลังขึ้นมารับแรงจากร่างสูงที่ดันสะโพกเข้ามาจนสุดโดยไม่พักเลยสักนิด..ก็อย่างว่าล่ะนะมินยุนกิไม่ได้ชำนาญเรื่องแบบนี้สักเท่าไหร่หรอกเขารู้แค่ว่าต้องแทงเข้าแค่นั้นล่ะ..เรื่องอื่นไม่รู้หรอก..

            “พี่ขอโทษนะ แต่ตอนนี้..”

            พั่บๆๆ

            นี่มันบ้าอะไรเนี่ย ! เขาเป็นคนหื่นและอารมณ์ร้อนแรงแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน ตั้งแต่ดันแก่นกายเข้ามาจนสุดในทีเดียวคุณเองยังจุกไม่หายแล้วจู่ๆเขาก็เริ่มกระแทกสะโพกเข้าออกจนร่างเล็กสั่นคลอนไปตามจังหวะสะโพก

            “อ๊าาา..คะ คุณยุนกิ อ๊ะๆๆดะ เดี๋ยวพ่อแม่คุณ…”

            “แล้วไงล่ะ อืมมม ขอแรงกว่านี้นะ”

            ยุนกิไม่พูดเปล่าเขาเอื้อมมือมาบีบเค้นสะโพกของคุณเบาๆพร้อมกับขยับสะโพกของตัวเองกระแทกเข้าออกเป็นจังหวะที่เร็วและแรงกว่าเดิมจนเสียงโต๊ะที่ครูดไปกับพื้นดังตามจังหวะสะโพกที่กระแทกเข้าออกอย่างไม่หยุดหย่อน

            พั่บๆๆๆ

            เขาจงใจเน้นจุดกระแทกให้คุณเสียวและครางออกมาเพราะนึกอยากจะแกล้งคุณเพราะรู้ว่ายังไงซะคุณก็คงไม่กล้าครางเสียงดังออกมาอยู่ดีเพราะพ่อแม่ของเขา แต่จริงๆแล้วห้องนี้มันเก็บเสียงมากเพราะฉะนั้นไม่มีทางที่เสียงจะเล็ดลอดออกไปอย่างแน่นอน

            “อ๊าา..อื้ออออ ชะ ช้าหน่อยสิ…ฮึก!” คุณกัดปากตัวเองแน่นเพราะกลัวเสียงครางที่แสนจะน่าเกลียดนั่นเล็ดลอดออกไป แค่นี้แม่ของเขาก็เกลียดขี้หน้าคุณจะตายอยู่แล้ว และยิ่งถ้ารู้ว่าคุณกับยุนกิมีอะไรกันถึง 2 ครั้งมันจะเป็นยังไงกันล่ะ ?

            “อึกกกก! อือออ แฮ่กๆๆ อื้อออ!”

            ยิ่งยุนกิกระแทกเข้ามาตรงจุดมากเท่าไหร่คุณก็ยิ่งกัดปากตัวเองแน่นมากขึ้นเท่านั้น เสียงครางที่ดังออกมามีเพียงเสียงที่อู้อี้จากในลำคอ คุณกัดปากตัวเองแน่นจนรู้สึกถึงกลิ่นคาวเลือดที่ฟุ้งเข้ามาในโพรงปาก

            “เธอเลือกที่จะทำแบบนี้เองนะ”

            กึกๆๆ

            พั่บๆๆๆ!

            ยุนกิใช้มือของเขาจับขาทั้งสองข้างของคุณให้แยกออกจากกันมากขึ้นกว่าเดิมก่อนจะใช้มือยึดสะโพกของคุณไว้เป็นหลักแล้วกระแทกแก่นกายของตัวเองเข้าไปแรงๆจี้จุดของคุณจนเผลอหลุดเสียงครางหวีดออกมาดังลั่นห้อง ยามที่สะโพกของเขากระแทกเข้ามาทุกครั้งมันทำให้คุณเจ็บแต่กลับรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก

           “อ๊ะ..อ๊าาาา! ฮึก! อ้ะ...อ้ะ....อื้อออ...ฉัน...อ๊าาา อึก!”

            คุณยกมือข้างหนึ่งขึ้นมาปิดปากตัวเองเพื่อให้ไม่เผลอหลุดครางเสียงดังออกมามากกว่านี้ขณะที่มืออีกข้างจิกลงบนขอบโต๊ะแน่น ยุนกิมองร่างบางที่นอนแผ่อยู่บนโต๊ะ เรือนร่างสวยของคุณมันปลุกอารมณ์ดิบของยุนกิได้เป็นอย่างดี

            “อืออออ อึก! อื้อๆๆ!”

            “อ่าา..อย่าทำแบบนั้นสิครางดังๆ”

            “มะ ไม่นะ อย่านะ..อื้อออ..อ๊าาาาา....คุณยุนกิ..อ้ะ..อ้ะ!”

             เมื่อเห็นว่าคุณได้แต่เอามือปิดปากตัวเองเพื่อไม่ให้หลุดเสียงครางออกมา ยุนกิเอื้อมมือทั้งสองข้างของเขามาจับข้อมือคุณแน่นแล้วดึงมันไว้ให้แนบชิดติดกับลำตัวก่อนจะขยับแท่งเนื้อร้อนเข้าออกอย่างเน้นจุดเพื่อให้คุณหลุดเสียงครางออกมามากที่สุด น้ำหล่อลื่นสีใสไหลออกมาตามเรียวขาขาวของคุณจนเปียกเต็มโต๊ะไปหมด เสียงโต๊ะที่ครูดกับพื้นห้องไม่ได้ทำให้บทลงโทษของยุนกิผ่อนน้อยลงแต่อย่างใด

             คนอะไรขี้แกล้งชะมัด!

             “ดะ เดี๋ยวพ่อแม่คุณ อ๊ะ!จะได้ยิน อื้อออ..”

             พั่บๆๆๆๆๆๆๆ

             “ยะ ยุนกิอาาา..อือออ..บะ เบาหน่อย..งืออ”

              เสียงบั้นท้ายของทั้งที่กระทบเข้าหากันจนเกิดเป็นเสียงดังไปทั่วห้องปนกับเสียงครางหวานหูที่ครางระงม แต่สำหรับยุนกิแล้วมันเหมือนเสียงนกตัวน้อยที่ร้องเพลงเพราะให้เขาฟัง อุณหภูมิในห้องร้อนแทบจะละลาย

             “อืมมมม ฉันชอบเธอจัง..”

             “มะ มันลึก! ฮึก! คุณยะ..ยุนกิมัน..ลึก อื้ออ!”

             คุณไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากเอ่ยปากครางปนเสียงพูดที่พยายามบอกให้เขาหยุดแต่ร่างสูงกลับไม่ฟังแถมยังโน้มตัวลงมาใช้ปากร้อนครอบครองเนินอกคู่สวยที่หอบหายใจอย่างหนักเนื่องจากความเหนื่อยขณะที่ด้านล่างก็ยังคงกระแทกเข้ามาไม่ยอมหยุด มือทั้งสองข้างของคุณถูกตรึงไว้ให้อยู่กับที่ไม่สามารถจะขยับไปไหนได้เลยสักนิด

             ทำบนโต๊ะมันรู้สึกเจ็บกว่าบนเตียงซะอีก..คงเพราะระดับเอวของคุณที่วางอยู่บนโต๊ะมันอยู่ในระดับเดียวกับสะโพกของยุนกิพอดีทำให้ง่ายต่อการกระแทก และยิ่งง่ายมากเท่าไหร่เขาก็ยิ่งมีแรงกระแทกมากขึ้นเท่านั้น

              “ครางชื่อพี่หน่อยสิครับ อืมมม”

              “ฮะ ฮึก! มะ ไม่เอา...พะ..พอแล้ว อ๊ะ!”

              “แย่จัง..ดื้อแบบนี้ต้องโดนลงโทษอีกซะแล้ว”

              “กะ ก็ได้ อ๊าาา ยะ ยุนกิ! อึกก! มะ..มินยุนกิ อื้อออ!”

              ก๊อกๆๆ

              คุณสะดุ้งวูบเมื่อจู่ๆเสียงเคาะประตูห้องก็ดังขึ้นพร้อมกับเสียงกลอนประตูที่ดูเหมือนคนจากข้างนอกจะเปิดเข้ามาด้านใน แต่เพราะมันถูกล็อคไว้จากทางด้านในเลยทำให้เปิดเข้ามาไม่ได้

             “ยุนกิทำอะไรอยู่น่ะ?”

             เสียงพูดของคุณหญิงแม่ดังขึ้นจากทางด้านนอกประตูห้องถามมายังคงที่อยู่ด้านใน อย่าเชียวนะ..อย่าบอกเธอ..เชียวนะมินยุนกิ!

             “อ่ะ อืมมม” ยุนกิไม่ตอบจริงๆแล้วเขาไม่ได้สนใจเสียงที่เอ่ยถามเลยสักนิด เขายังไงสนใจอยู่กับหน้าอกของคุณที่ตอนนี้กำลังใช้ปากของเขาดูดเลียไปทั่วทั้งตัวของคุณขณะที่แก่นกายใหญ่ยังคงคาอยู่ในตัวของคุณอยู่อย่างนั้น

             “ยุนกิ ทำงานอยู่เหรอ?”

             “ฮะ ฮึก! อ๊า..คุณ คุณยุนกิ..มะ แม่คุณ..”

             “อืมมม ผมทำงานอยู่” ยุนกิละใบหน้าของเขาออกมาจากเนินอกของคุณพลางคำรามตอบคนด้านนอกอย่างขัดใจ ทำงานที่ว่าของเขานี่คือ ‘ทำงาน’ รึ ‘ทำคุณ’ กันแน่!

             "แล้วนั่นเสียงอะไรน่ะ?"

             "คุณยุนกิ..อึกก! อ๊ะ หยุด..หยุดก่อน"

             "เปิดประตูให้แม่ได้มั้ย? นั่นเสียงอะไรน่ะ? เสียงเหมือนโต๊ะครูดกับพื้น" คุณหญิงแม่ยังคงตามตอแยไม่เลิกจนยุนกิรู้สึกรำคาญขึ้นมา

             "ผมจัดห้องอยู่ อย่าเพิ่งกวนได้มั้ย? อ่าาา.." ยุนกิคำรามเสียงต่ำพลางเน้นจุดกระแทกคุณแรงมากกว่าเดิมส่วนคุณก็ได้แต่กัดปากแน่นจนรู้สึกแสบไปหมด ในเวลานี้ ตอนนี้คุณไม่กล้าแม้แต่จะหลุดเสียงครางออกมาเลยสักนิด แต่ยิ่งกลั้นก็เหมือนยิ่งทำให้ร่างสูงเน้นกระแทกคุณมากขึ้นเรื่อยๆ

            “งั้นแม่กับพ่อไปนอนก่อนนะ”

            “แม่กับพ่อคุณ..อื้อ! อย..อย่านะ อ๊าาาา!” เหมือนคุณจะโดนแกล้งมากกว่าเดิมเพราะจู่ๆยุนกิก็อุ้มตัวคุณขึ้นจากโต๊ะทำงานทั้งๆที่แก่นกายของเขายังคงคาอยู่ภายในตัวคุณก่อนจะพาเดินไปที่เตียงนอนนุ่มซึ่งวางตั้งอยู่ไม่ไกล

            พั่บๆ

            ระหว่างที่เดินไปแท่งเนื้อร้อนของเขาก็ยิ่งครูดเข้าออกในช่องทางแคบของคุณจนรู้สึกจุกและต้องหวีดครางออกมา แต่คุณก็ต้องรีบกลั้นมันเอาไว้เพราะแม่ของเขายังยืนอยู่ตรงหน้าห้องนี่น่ะสิ!

            ตุบ!

            ร่างบางถูกวางลงบนเตียงนอนตามด้วยร่างสูงของยุนกิที่คร่อมอยู่ด้านบน มือหนาลากไล้ไปตามโครงหน้าเรียวสวยที่เต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อเพราะกิจกรรมบนโต๊ะเมื่อครู่ที่ผ่านมา..แต่แค่นี้มันยังไม่พอสำหรับมินยุนกิหรอก!

           “อย่าทำหน้ายั่วแบบนี้สิ แค่นี้เธอก็น่าเอาจะตายอยู่แล้วนะ”

          “พอเถอะนะ..แฮ่กๆ ฉันเหนื่อยแล้ว อ๊ะ!”

          “แต่พี่ยังไม่แตกเลยนะครับเด็กน้อย” ยุนกิพูดพลางยกยิ้มเจ้าเล่ห์เขาคว้าเอวบางของคุณไว้เป็นหลักก่อนจะกดสะโพกของตัวเองลงมาแรงๆสองสามทีจนคุณหลุดเสียงครางออกมาซ้ำแล้วซ้ำเล่าอย่างห้ามไม่ได้

           เสียงขาเตียงที่ครูดไปกับพื้นห้องจนเกิดเสียงดังลั่นคงไม่ต้องบอกเลยว่าบทรักของทั้งคู่จะร้อนแรงมากแค่ไหน ร่างของคุณเอนคลอนไปตามจังหวะสะโพกของคนที่คุมเกมอย่างมินยุนกิ มือเล็กจิกผ้าปูที่นอนแน่นจนแทบจะขาดติดมือ เนินอกเต่งตึงกระเพือมขึ้นลง มือหนาบีบเค้นบั้นท้ายกลมกลึงด้วยความมันส์มือ

           “เหนื่อย...แฮ่กๆๆ ฉันเหนื่อยนะ อ้ะ..อ้ะ....อ๊าาา”

           ฟึบ!

           ยุนกิจับตัวคุณให้ขึ้นมาอยู่ในท่าหันหลัง ด้วยความเหนื่อยล้าคุณเท้าแขนทั้งสองข้างลงกับพื้นเตียงนอน ยุนกิจับสะโพกและช่วงเอวของคุณให้ตั้งขึ้นพอดีกับระดับเอวของเขาพลางขยับเข้าออกเรื่อยๆจนคุณต้องฟุบหน้าลงกับพื้นเตียง

            เพี๊ยะ!

           “โอ๊ย! จะ เจ็บนะ อือออ!”

           คุณร้องออกมาเบาเพราะยุนกิใช้มือของเขาฟาดลงบนบั้นท้ายกลมกลึงของคุณจนเกิดรอยแดง ร่างสูงยกยิ้มอย่างพอใจเมื่อทำให้คุณหลุดเสียงร้องออกมาได้

           “ฟาดเมื่อกี้คือลงโทษที่เธอดื้อกับพี่” ยุนกิพูดพึมพำเบาๆก่อนจะโน้มตัวลงมาพรมจูบไปทั่วแผ่นหลังบางที่สั่นสะท้าน ไล่ริมฝีปากซึมซับความหวานหอมจากร่างกายตรงหน้าไปตามแนวกระดูกสันหลังจนคุณต้องแอ่นตัวขึ้นเพราะความเสียว พร้อมกับสะโพกที่กระแทกเข้ามาเรื่อยๆโดยไม่ยอมผ่อนแรงให้เบาลงเลยสักนิด

           “อะ..อื้ออ อ๊า..อ๊า..หยุด...เถอะ เดี๋ยว พะ..พวกท่านจะได้ยิน อ๊าาา”

           “ถ้าไม่อยากให้พ่อแม่ตื่นก็อย่างครางดังสิครับ”

            แค่พูดมันก็ง่ายน่ะสิ..เขาบอกว่าคุณอย่าครางดังแต่เขากลับแกล้งกระแทกเน้นจุดให้คุณหลุดเสียงครางออกมาทุกที แบบนี้จะไม่ให้คุณครางได้ยังไงกัน! คุณเอนหน้าฟุบเข้ากับหมอนใบโตพลางจิกมือกำผ้าปูเตียงจนยับยู่ยี่

           “กะ ก็คุณ แกล้งฉัน!”

           “รู้ได้ไงครับ หื้ม? บนโต๊ะนั่นสำหรับเครื่องปิ้งขนมปัง..ส่วนบนเตียงสำหรับเมื่อเย็นที่เธอออกไปโดยไม่บอกกัน..”

          “ฉะ ฉันก็ขอโทษแล้วไง..อืออออ”

          “เธอมีสองทางให้เลือกสำหรับตอนนี้..” เสียงทุ้มกระซิบเบาๆข้างใบหูพร้อมกับลมหายใจร้อนที่จงใจพ่นลงบนต้นคอขาวเป็นการเพิ่มความเสียวอีกทางหนึ่ง คุณได้แต่ส่ายหัวไปมาเพื่อหลบใบหน้าของยุนกิ

         “….”

         “แตกนอก รึ แตกใน ดีล่ะ :)”

         นี่น่ะเหรอทางเลือกที่ว่าของเขา !!!

          อยากทำยังไงต่อกันน้า เลือกมาสิ อิอิ 55555555555 ขอค้างไว้แค่นี้เพราะมินยุนกิไม่เหมาะกับ NC ? 555555 ไว้เจอกันที่ Dek-D ค่ะ จุ๊บๆ