NC Danger Dope [Chapter :: 6]
ทันทีที่มัดมือทั้งสองข้างติดกันจนแน่ใจว่าคุณจะไม่มีทางดิ้นหลุดไปไหนได้ และตกอยู่ภายใต้ฐานะคนที่รองรับอารมณ์ที่กำลังหงุดหงิดของจองกุก ริมฝีปากร้อนของจองกุกขดขยี้ลงบนริมฝีปากคุณ กดจูบหนักหน่วงพร้อมขยับริมฝีปากไปมาขยี้ปากบางของคุณจนแสบไปหมด คุณเม้มริมฝีปากเป็นเส้นตรงเพื่อไม่ให้ลิ้นซุกซนของจองกุกเข้ามาได้
“อาาา แหกๆๆ อื้อ!” ลิ้นเรียวแทรกเข้าไปในโพรงปากทันทีที่เขาผละจูบออกคุณรีบอ้าปากสูดลมหายใจเข้าปอด เขาใช้จังหวะนั้นกดริมฝีปากลงอีกครั้ง..ไม่ทันให้ได้หายใจเลยแม้แต่น้อย
ลิ้นร้อนของจองกุกเกี่ยวพันลิ้นของคุณเล่นไปมาอย่างชำนาญ มันทำให้อุณหภูมิในตัวคุณร้อนผ่าวไปหมด ราวกับโดนถ่านไฟร้อนมาลนใกล้ๆ คุณพยายามหลบหนีทุกสัมผัสแต่ก็ไม่สามารถหนีพ้นเงื้อมมือเทวดาซาตานอย่างจอนจองกุกไปได้เลยแม้แต่น้อย
“จำไว้ว่าร่างกายเธอเป็นของใคร ยัยโง่!” เสียงตะคอกดังขึ้นหลังจากที่ใบหน้าหล่อผละจูบออก ลิ้นร้อนค่อยๆลากต่ำลงไปบริเวณซอกคอขาว ก่อนที่ฟันคมดุจใบมีดจะขบลงสร้างรอยแดงช้ำ พร้อมดูดเม้มซ้ำบริเวณที่เดิมซึ่งยังปรากฏรอยแดงให้เห็นอยู่
“ไม่!” คุณออกแรงดิ้นอีกครั้งเมื่อมือหนาของจองกุกเลื่อนต่ำลงไปปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีขาวที่คุณใส่อยู่ ค่อยๆแกะกระดุมออกทีละเม็ดๆขณะที่ใบหน้าหล่อยังคงสนุกอยู่กับการซุกไซร้สูดดมความหอมที่ซอกคอและสร้างรอยรักสีแดงไปทั่ว
เสื้อเชิ้ตสีขาวถูกแกะกระดุมออกอย่างง่ายดาย จมูกโด่งค่อยๆไล่สูดดมความหอมลงมาตั้งแต่ซอกคอขาว ผ่านกระดูกไหลปลาร้าลงมายังเนินอกคู่สวยที่มีเพียงบราสีขาวตัวน้อยปกปิดอยู่ เลื่อนผ่านลงมายังหน้าท้องที่แบนราบ ลิ้นร้อนแตะลงบนหน้าท้องของคุณจนรู้สึกเสียววูบวาบไปทั้งตัว ก่อนที่มือหนาจะเอื้อมขึ้นมาบีบเค้นเนินอกของคุณและปลดตะขอบราออก!
“ฮือ ไม่..” คุณเอนใบหน้าซุกเข้าที่หมอนใบโต พร้อมน้ำตาที่ไหลออกมา แต่แล้วก็ต้องร้องครางเสียงดังเมื่อจู่ๆจองกุกก็เลื่อนริมฝีปากขึ้นมาจากหน้าท้อง ปากร้อนเข้าครอบครองยอดอกสีสวยของคุณ ลิ้นร้อนโลมเลียและดูดยอดอกเสียงดังราวกับร่างกายคุณเป็นของหวานไปเสียอย่างนั้น
“อ๊า” เสียงครางแสนหวานดังขึ้น แผ่นหลังบางแอ่นขึ้นรับสัมผัสวาบหวิวที่คนข้างบนส่งมาให้ ส่งเสียงครางที่ไม่สามารถกลั้นเอาไว้ได้จริงๆ
“ฮึก หยุดนะ..” น้ำตาใสไหลออกมาจากดวงตาคู่สวย พร้อมร้องห้ามคนที่กำลังหยอกล้อเล่นกับยอดอกสีสวยของคุณที่แข็งสู้ลิ้น
“อย่ามาสำออยบีบน้ำตา!”
“ฮือๆ หยุดเถอะนะ โอ้ย!” รู้ตัวอีกทีชั้นในตัวบางก็ถูกนิ้วเรียวเกี่ยวหลุดออกไปจากหว่างขาทั้งสองข้างแล้วเรียบร้อย ไม่ทันให้ได้ตั้งตัวใดๆ นิ้วเรียวก็ถูกสอดเข้ามาภายในช่องทางที่ไม่เคยที่ใครรุกล้ำมาก่อน
“อึก อ๊า~ เจ็บ” จองกุกออกแรงขยับนิ้วของตัวเองเข้าออกด้วยความเร็ว มองดูใบหน้าหวานที่เปรอะเปื้อนไปด้วยน้ำตาทำหน้าเหยเกเพราะความรู้สึกเจ็บที่ช่องทางด้านล่าง แต่นั่นทำให้เขาพอใจ
นี่น่ะเหรอ ผู้หญิงที่คิมซอกจินหวงนักหนา?
“อ๊ะ อ๊า~” นิ้วเรียวที่อยู่ภายในถูกเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นและเร็วขึ้นเรื่อยๆร่างเล็กครางกระเส่าบิดตัวไปมาแต่ก็ไม่สามารถหยุดการกระทำที่แสนป่าเถื่อนนี่ได้เลย
คุณทำได้แค่ครางเสียงออกมาอย่างห้ามไม่ได้ มือทั้งสองข้างถูกมัดติดกันไว้แน่นจนไม่สามารถขยับไปไหนได้ จองกุกมองดูเรือนร่างสวยที่มีส่วนเว้าส่วนนูนอย่างพอดี เรือนร่างที่ไร้อาภรณ์ใดปกปิดประจักษ์แก่สายตาของเขาอย่างเต็มตา แก่นกายใหญ่ภายในก็แข็งตัวขึ้นมาในทันที
“เจ็บที่แท้จริงกำลังจะเริ่มต่างหากล่ะ” เสียงกระซิบเบาๆข้างใบหู แต่มันกลับดังราวกับมีคนมาตะโกนใส่ จองกุกไม่รอช้ารีบรูดซิบยีนส์ของตัวเองออกก่อนจะถอดแล้วโยนมันไปที่ปลายเตียง
แก่นกายใหญ่ถูกนำออกมาจากชั้นในตัวสีขาวที่ตอนนี้ถูกถอดออกและโยนไปที่ปลายเตียงพร้อมกับยีนส์สีสวย คุณหลับตาปี๋ เบนใบหน้าหลบเหลือบตาขึ้นมองด้านบน เมื่อจองกุกถอดชั้นในออกเผยให้เห็นแก่นกายใหญ่ที่เส้นเลือดปูดโปน พร้อมที่จะเข้าไปสำรวจในตัวคุณแล้ว
“มองหน้าฉัน!” จองกุกออกคำสั่งพร้อมเอื้อมมือไปบีบปลายคางของคุณให้ลืมตาขึ้นแล้วหันมามองหน้าเขาชัดๆ
“อย่าทำฉันเลยนะ อย่า..” คุณหลับตาแน่นพร้อมพึมพำคำพูดนี้ออกมาเหมือนคนไร้สติ แต่มีเหรอที่คนอย่างจอนจองกุกจะปล่อยโอกาสนี้ไปง่ายๆ ไหนๆก็มาถึงขั้นนี้แล้ว
“อ้าขา” เสียงทุ้มสั่ง
“ฮือ ไม่เอา” คุณได้แต่หลับตาแน่นสนิทส่ายหัวไปมา หุบขาทั้ง 2 ข้างเข้าชิดติดกันป้องกันการรุกล้ำของจองกุก ปากร้องอ้อนวอนแต่นี่มัน..เป็นการอ้อนวอนซาตานชัดๆ
“อึก อ๊า!!” ดวงตากลมเบิกกว้างเมื่อจองกุกจับขาทั้งสองข้างของคุณแยกออกจากกัน แก่นกายใหญ่กระแทกเข้าไปทางช่องทางตอดรัดของคุณ ไม่มีความอ่อนโยน ไม่มีความปรานี มีเพียงความรุนรงที่แสนจะทรมานที่ถูกส่งมอบให้
“อ๊ะ อ๊า อ๊า ฮึก ! ฉะ ฉันเจ็บ” ร่างเล็กเอนคลอนไปตามจังหวะที่ร่างสูงด้านบนกระแทกแก่นกายร้อนเข้ามาภายใน จองกุกเท้าแขนทั้งสองข้างไว้ข้างๆตัวของคุณ ก่อนจะเพิ่งแรงกระแทกเข้าไปแรงมากขึ้นอีก
“อาาา อย่าเกร็ง” เสียงครางพอใจของจองกุกดังขึ้นผสมกับเสียงเนื้อกระทบกันยามที่เขาส่งสะโพกเข้ามา เงยหน้าขึ้นสูดลมหายใจเฮือกใหญ่ขณะที่ส่วนล่างยังคงกระแทกเข้าออกอย่างไม่หยุดหย่อน
“อึก เจ็บ โอ๊ย! พะ พอ…” น้ำเสียงขาดหายไปบางช่วงเนื่องจากแรงส่งสะโพกของจองกุกที่กระแทกเข้ามาในตัวของคุณ แท่งเนื้อร้อนที่สอดใส่อยู่ภายในตัวครูดกับผนังช่องทางตอดรัดของคุณจนแสบไปหมด
ร่างกายแทบจะสลาย..
“ขอร้องฉันเคยได้ผลเหรอ อืมมม” จองกุกไม่สนสิ่งใดนอกจากความปรารถนาและอารมณ์ของตัวเองในตอนนี้ ไม่สนใจว่าคนใต้ร่างจะเจ็บปวดมากเท่าไหร่ จะแตกเป็นเสี่ยงๆ ความต้องการของเขาตอนนี้เกินสิ่งใดจะห้ามได้
“หย – หยุดนะ อ๊า อึกกกก!”
“บอกว่าอย่าเกร็งไง!”
“ฉะ ฉัน..ฮึก!” เสียงร้องห้าม เสียงอ้อนวอน เสียงคราง และเสียงสะอื้นผสมปนเปกันไปหมดในตอนนี้ คุณได้แต่จิกเล็บลงบนฝ่ามือของตัวเองเมื่อต้องอดทนกับความเจ็บปวดที่ช่องทางด้านล่าง ในขณะที่จองกุกยังคงกระแทกสะโพกเข้ามาไม่หยุด
และมีบางสิ่งที่ไหลออกมา .. เลือด!
“อืม แน่นจริงๆ อ่าา” จองกุกครางอย่างพอใจ มือหนาเลื่อนมาบีบเค้นสะโพกสวย ก่อนจะโน้มตัวลงมาใช้ปากร้อนครอบครองยอดอกของคุณอีกครั้งหนึ่ง
ผู้หญิงคนนี้ยังบริสุทธิ์ .. คิมซอกจินไม่เคยล่วงเกินคุณเลยแม้แต่น้อย
กึกๆๆ
เสียงเตียงที่ครูดไปกับผนังพื้นห้องตามจังหวะสะโพกของจองกุกที่กระแทกเข้าออกอย่างไม่หยุดหย่อน
พั่บๆๆ เสียงกระทบกันของก้อนเนื้อสองก้อนยังคงดังไปทั่วอย่างต่อเนื่องผสมกับเสียงครางระงม อุณหภูมิในห้องตอนนี้ร้องแรงเกินกว่าจะบรรยายได้
“อ๊ะ ซะ ซอกจิน ช่วย ด้วย ฮึก!” ในหัวของคุณตอนนี้เบลอไปหมด มีเพียงคนเดียวที่คุณนึกถึงในตอนนี้และก็พูดชื่อออกมาจนได้
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
เส้นความอดทนของจองกุกขาดผึง เมื่อได้ยินคนใต้ร่างร้องขอความช่วยเหลือจากคนที่เขาไม่อยากจะได้ยินชื่อ
“อยู่กับฉันครางได้แค่ชื่อฉันเท่านั้น เธอไม่มีสิทธิเรียกหาใคร!!!” ว่าแล้วแรงกระแทกจากคนข้างบนก็กระแทกลงมาแรงกว่าเดิม ซ้ำยังซอยถี่ๆจนร่างคุณแทบจะสลาย จองกุกเน้นย้ำกระแทกแท่งเนื้อร้อนของตัวเองเข้าไปในตัวคุณด้วยความเร็วและแรง
“อ๊ะ อ๊า อ๊าาาา เจ็บ!”
“เรียกชื่อฉัน!”
“ฮึก ! จะ จองกุก จองกุก อือ” ริมฝีปากที่ได้แต่ครางเรียกชื่อจองกุกตามที่เขาสั่ง ถูกริมฝีปากร้อนของเจ้าของชื่อก้มลงมาปิด สูบลมหายใจของคุณออกไปจากปอดอย่างรวดเร็ว ซ้ำลิ้นที่ช่องชำนาญยังคงหยอกล้อลิ้นคุณเล่นไปมา
พั่บๆๆๆๆๆ
“เจ็บ ได้โปรด อื้อ พี่จิน..”
“เรียกหามันใช่มั้ย?”
“อึกกกก!” คุณหมดแรงเฮือกเมื่อจู่ๆจองกุกก็หยุดชะงัก เหมือนแบตเตอร์รี่หมด เขาปลดสายเข็มขัดออกจากข้อมือทั้งสองข้างของคุณให้เป็นอิสระ ก่อนจะอุ้มร่างเล็กที่อ่อนระทวยขึ้นจากเตียง ทั้งๆที่ส่วนล่างของเขายังคงคาอยู่ภายใน
“ทีนี้ก็ส่งความคิดถึงไปหามันให้สมใจเลย!” จองกุกวางคุณไว้บนโต๊ะตัวหนึ่ง ที่มีมือถือเขาวางอยู่บนนั้น คุณนอนแผ่ราบลงกับพื้นโต๊ะ ส่วนจองกุกเอื้อมมือไปคว้าโทรศัพท์มาแล้วกดโทรออกหาใครคนหนึ่ง ‘คิมซอกจิน’
ติ๊ด..
‘ฮัลโหล’ เพียงไม่นานเสียงตอบรับจากปลายสายก็ดังขึ้น
“พะ พี่จิน”
“คุยกับมันให้สมใจอยากเลยนะ!!” ว่าแล้วจองกุกก็ดึงตัวคุณลงมาจากบนโต๊ะ ผลักให้ใบหน้าของคุณหันไปติดกับโต๊ะซึ่งมีโทรศัพท์วางอยู่ ก่อนจะออกแรงกระแทกแก่นกายใหญ่เข้ามาในตัวของคุณแรงๆ
“อ๊ะ อ๊า จองกุก ฉันเจ็บ” เสียงครางเล็ดลอดเข้าไปในโทรศัพท์แต่ปลายสายก็ยังคงไม่ยอมวางสายไปเสียที คุณพยายามเอื้อมมือไปที่โทรศัพท์เพื่อที่จะกดวางสายแต่เพราะแรงกระแทกจากร่างสูง ทำให้คุณไม่มีแรงเลยแม้แต่น้อย
กึกๆๆๆ
เสียงโต๊ะที่เสียดสีกับพื้นห้องและกระทบกับผนังห้องดังเป็นจังหวะเดียวกันกับจังหวะสะโพกที่กระแทกแรงๆ ริมฝีปากพรมจูบไปทั่วแผ่นหลังบาง
“จะ จอง กุก พะ พอแล้ว อ๊า~”
“คุยกับมันไปสิ ซี๊ดอ่าาาา” จองกุกเชิดหน้าขึ้นสูดลมหายใจอีกครั้งหนึ่งเพื่อเป็นการเพิ่มอากาศภายในปอด
“อ๊ะ อ๊า เบาๆ ฉะ ฉันเจ็บ ฮึก จองกุก!” จองกุกเร่งความเร็วสะโพกมากขึ้นและมากขึ้นอีกจนเขาต้องรั้งเอวบางของคุณไว้เป็นหลัก แล้วกระแทกแก่นกายใหญ่แรงกว่าเดิมเพื่อจงใจให้คุณส่งเสียงครางใส่โทรศัพท์
“ฮือๆๆ อึก!” คุณร้องไห้เสียงดังพอๆกับเสียงครางมือเล็กจิกลงที่ขอบโต๊ะเพื่อระบายความเสียว
“อาาา บอกมันสิว่าเธอมีความสุขแค่ไหนตอนโดนฉันเอา”
“ฮึก ! พี่จิน ชะ ช่วยด้วย อ๊า!!!!~” คุณร้องเสียงหลงเมื่อจู่ๆอาการเสียววูบวาบก็เข้าเล่นงาน
“ฉะ ฉันมะ ไม่ไหวแล้ว”
“อืม อีกนิดเดียว” แรงกระแทกจากที่แรงอยู่แล้วกลับแรงมากขึ้นอีกเป็นเท่าตัว พร้อมริมฝีปากร้อนที่พรบจูบไปทั่วแผ่นหลังเนียนสร้างสัมผัสวาบหวิวจนคุณต้องร้องออกมา
“อื้ออออ” “อ่าาา~” จองกุกกระแทกสะโพกเข้ามาแรงๆ 2-3 ที ก่อนจะปล่อยน้ำสีขาวขุ่นเข้ามาในตัวของคุณ ภายในช่องท้องรู้สึกร้อนวูบขึ้นมาทันทีเมื่อของเหลวอุ่นไหลเข้ามาในช่องท้องอย่างรวดเร็ว
ฟุบ
ทันทีที่เสร็จกิจกรรม คุณทิ้งร่างที่หมดแรงของตัวเองฟุบลงบนโต๊ะทันที เหลือบมองหน้าจอโทรศัพท์ที่ตอนนี้ปลายสายวางไปแล้ว
“เหนื่อยแล้วเหรอ?” เสียงกระซิบถามเบาๆข้างใบหูของคุณ จองกุกค่อยๆดึงแก่นกายของเขาออกจากตัวคุณจนคุณสะดุ้งเล็กน้อย มีเพียงเสียงหอบหายใจจากความเหนื่อยและเสียงสะอื้นที่ดังเล็ดลอดตอบกลับมา
“จำไว้..อยู่กับฉันเธอไม่มีสิทธิพูดชื่อผู้ชายคนไหนทั้งนั้น!”
คุณได้แต่เงียบฟังเสียงสั่งของจองกุกที่พูดออกมา ก่อนที่ร่างของคุณจะถูกอุ้มขึ้นมาวางไว้บนเตียงนุ่มอีกครั้ง จองกุกโยนผ้าห่มขึ้นมาคลุมตัวคุณอย่างลวกๆ จากนั้นทุกๆอย่างก็เริ่มมืดดับลงไป
กลับไปอ่านได้ที่ Dek-D นะคะ :) Danger Dope
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น