NC #ฟิคยุนกิSwag [Chapter 31]
PART 1
“อื้อออ
คุณยุนกิ..”
คุณแอ่นตัวรับสัมผัสจากคนตรงหน้าเมื่อยุนกิเลื่อนมือขึ้นมาบีบเค้นหน้าอกที่เปลือยเปล่าของคุณพลางใช้นิ้วเรียวเกลี่ยยอดอกสีชมพูเล่นอย่างสนุกมือ
ร่างบางทำได้แค่ครางออกมาและยอมรับสัมผัสนั่นแต่โดยดี
จ๊วบ!
“อ๊าา..อย่า..”
“ห้ามยังไงพี่ก็ไม่หยุดหรอกนะ”
ยุนกิไม่สนใจคำร้องห้ามของคุณเลยสักนิด
เขาใช้ริมฝีปากร้อนครอบครองเนินอกคู่สวยของคุณเข้าไปเต็มปากพลางใช้ลิ้นโลมเลียไปตามยอดถันสีชมพูที่แข็งสู้ลิ้น
มืออีกข้างยังคงบีบเค้นหน้าอกไปตามหน้าที่
คุณแอ่นตัวเองขึ้นเล็กน้อย
มือเล็กจิกลงบนไหล่กว้างของชายหนุ่มเพื่อระบายความเสียว
ได้แต่ส่งเสียงครางเบาๆแต่มันกลับทำให้ยุนกิอารมณ์พุ่งขึ้นสูงไปอีก
หลังจากฟัดเล่นหน้าอกของคุณจนพอใจแล้วเขาก็เลื่อนใบหน้าขึ้นไปไซร้คอของคุณอีกครั้งขณะที่มืออีกข้างเริ่มลากลงไปใต้น้ำเพื่อสัมผัสกับหน้าท้องและเอวของคุณซึ่งเป็นจุดที่เรียกเสียงครางได้เป็นอย่างดี
“อือออ
อา..ตรงนั้นมัน..อ๊ะ!”
คุณหลบตาปี๋เพราะความกลัว
แม้จะอยู่ในน้ำก็ตามแต่มันก็ไม่สามารถดับอารมณ์ร้อนแรงของผู้ชายคนนี้ได้เลยแม้แต่น้อย
มือซุกซนลากวนอยู่ตรงบริเวณสะดือและใกล้กับจุดอ่อนไหวของคุณจนร่างเล็กกระตุกตามเป็นระยะ
และยิ่งคุณดิ้นมากเท่าไหร่ส่วนนั้นของคุณก็ยิ่งไปเสียดสีกับก้อนเนื้อแข็งของยุนกิมากขึ้นเท่านั้น
คุณชะงักเพราะสัมผัสได้ถึงความแข็งของบางสิ่งที่นั่งทับอยู่ซึ่งแน่นอนว่าคนตรงหน้าคุณกำลังมีอารมณ์พลุ่งพล่านอย่างเต็มที่แล้ว
“ขอนะ..”
เสียงทุ้มพูดเบาๆพลางจ้องหน้าคุณ
และไม่รู้เพราะอะไรทำให้คุณเผลอพยักหน้าตอบกลับไปซะอย่างนั้น
รู้ตัวอีกทีก็เพราะความเจ็บจากแท่งเนื้อร้อนที่แทรกดันเข้ามาภายในช่องทางตอดรัดด้านล่างของคุณ
และยิ่งเพราะอยู่ในท่านั่งมันทำให้เจ้าสิ่งนั้นดันเข้าไปในตัวคุณลึกมากขึ้นจนจุกไปหมด
“อึก!
เจ็บ..”
คุณจิกเล็บลงบนไหล่ยุนกิอีกครั้ง
ร่างสูงยกยิ้มเล็กน้อยก่อนจะเลื่อนมือขึ้นมาลูบใบหน้าหวานอย่างแผ่วเบาแล้วพรมจูบไปตามใบหน้าของคนที่เขารัก
“อย่าเกรงนะ
ค่อยๆขยับ”
“อือออออ
เจ็บจัง”
คุณนิ่วหน้าเพราะความเจ็บแก่นกายใหญ่ของเขามันแทงลึกเข้าไปในตัวคุณจนสั่นไปหมด
หลังจากที่เข้าไปในตัวคุณเขาหยุดนิ่งสักพักเพื่อให้คุณได้ตั้งสติและค่อยๆชินกับความเจ็บ
ก่อนที่ยุนกิจะเริ่มขยับสะโพกของเขาเบาๆ
“อ่ะ
อะ อ๊าาา อืออ”
“เราค่อยๆขยับไปพร้อมกันนะ..”
“….”
คุณกัดปากแน่นแต่เพราะร่างกายที่แสนจะดื้อดึงมันกลับขยับไปตามจังหวะสะโพกของคนอีกคนทั้งๆที่เจ็บจะตาย
ตัวของคุณค่อยๆขยับขึ้นลงตามจังหวะสะโพกของคนข้างล่างที่ส่งขึ้นมา
แท่งเนื้อร้อนของเขาแทงเข้าออกตัวคุณเรื่อยๆ
จากความเจ็บกลับกลายเป็นว่ามันผสมไปด้วยความรู้สึกดี..
“อ๊ะ
ยะ อย่าเร็วสิคะ อ๊าาา”
เขาไม่ฟังคำพูดใดๆของคุณทั้งนั้น
ริมฝีปากร้อนครอบครองเนินอกที่กระเพือมขึ้นลงพลางส่งสะโพกเข้ามาในตัวคุณไม่ยอมหยุด
เสียงน้ำดังขึ้นตามจังหวะสะโพกที่กระแทกมากระทบกัน
เสียงหวานครางระงมดังลั่นห้องน้ำเพราะความเสียว
“อาา
คุณยุน..อ๊ะ
อะ อือ”
คุณกัดปากแน่นเพราะยิ่งยุนกิเร่งความเร็วสะโพกมากเท่าไหร่คุณก็ยิ่งครางเสียงดังมากขึ้นเท่านั้น
ร่างกายรู้สึกร้อนรุ่มอย่างบอกไม่ถูก
พั่บๆๆ
“อ่ะ
อือออ ฉะ ฉันจะ...อ๊าาา”
“….”
จู่ๆเขาก็อุ้มตัวคุณขึ้นทั้งๆที่แก่นกายใหญ่ยังคงคาอยู่ภายในตัวคุณ
เขายกตัวคุณไปวางไว้บนพื้นที่ว่างบริเวณขอบอ่าง
แผ่นหลังบางเอนไปพิงกับผนังห้องน้ำเผื่อเป็นหลักไปให้ล้มลงไป
มือหนาจับขาทั้งสองข้างของคุณให้กางออกจากมากขึ้นเพื่อให้ง่ายต่อการสอดใส่สะโพก
“อื้ออออ
อ๊าาา..เจ็บนะคะ
อ๊ะ!”
“อดทนหน่อยนะ
อืมมม”
พั่บๆๆๆ
ยุนกิเร่งสะโพกของเขาให้ไวขึ้นพลางสอดใส่แก่นกายนั่นเข้ามาในตัวคุณจนสุดและขยับเข้าออกเร็วๆจนร่างเล็กสั่นคลอนไปตามจังหวะ
คุณจิกเล็บลงบนพื้นด้านล่างพลางกัดปากจนรู้สึกเจ็บไปหมด
“อืมมมมมม”
ริมฝีปากร้อนโน้มลงมาครอบครองปากของคุณเพื่อไม่ให้กัดปาก
ขณะที่สะโพกของเขาก็ยังคงขยับเข้าออกอยู่อย่างนั้น
ลิ้นร้อนแทรกเข้ามาหยอกล้อเล่นกับลิ้นของคุณเพื่อผ่อนคลายความเกร็ง
เสียงครางดังขึ้นในลำคอของคุณ
“อือ
อือ อือออ”
“อ่า..อีกนิดเดียว”
“อ๊าาา
อ๊าา อึก!
แห่กๆ
ฉะ ฉันจะเสร็จ...อ๊า”
“อดทนหน่อยนะ”
พั่บๆๆๆๆๆ
“ยุน
ยุนกิ..อ๊ะ!
อื้ออออออ!”
ยุนกิเร่งจังหวะช่วงสุดท้ายก่อนจะกระแทกสะโพกเข้าไปสุดแรง
ตัวของคุณกระตุกเล็กน้อยเช่นเดียวกับเขา
น้ำสีขาวขุ่นฉีดพุ่งเข้ามาในตัวคุณจนรู้สึกเสียวไปทั่วร่างกาย
ความอุ่มของมันกระจายอยู่ทั่วท้องของคุณ
แต่มันกลับรู้สึกดี
“แห่กๆๆ”
คุณหอบเสียงดังเพราะความเหนื่อยแต่คนตรงหน้ากลับยกยิ้มกว้าง
พลางมองร่างเล็กที่นอนหอบหายใจอยู่ตรงหน้าแล้วพูดขึ้นเบาๆ
“บอกแล้วนะ
ว่าถ้าไม่ครบ สามรอบ
วันนี้ไม่หยุด”
“อือออ
ไม่นะ คุณยุนกิ..”
มือเล็กที่พยายามดันแผงอกแกร่งไม่ให้เบียดตัวแนบชิดลงมามากกว่านี้ถูกมือหนาทั้งสองข้างของยุนกิจับแยกไปคนละทางแล้วกดมันลงกับเตียงนอนนุ่ม
จมูกโด่งของยุนกิไซร้ไปตามซอกคอขาวของคุณพลางใช้ริมฝีปากร้อนขบเม้มสร้างรอยคิสมาร์กสีแดงช้ำไว้บนต้นคอคุณซ้ำรอยเดิมจนเด่นชัดมากขึ้น
“อ่ะ
เจ็บนะคะ”
ใบหน้าสวยขมวดคิ้วเข้มเข้าหากันเพราะความเจ็บ
ก็อย่างที่บอกเวลาโดนเขาดูดคอสร้างรอยสีแดงช้ำพวกนี้มันเจ็บจะตาย
ไล่จากต้นคอขาวที่เต็มไปด้วยรอยรักสีแดงช้ำ
จมูกโด่งไล่สูดดมความหอมมาเรื่อยๆไล่ลงมาจนถึงเสื้อคลุมอาบน้ำตัวบาง
ก่อนที่เขาจะใช้จมูกแหวกมันออกอย่างง่ายดาย
เนินอกคู่สวยเปลือยเปล่าเด่นชัดอยู่ตรงหน้ายุนกิ
ร่างสูงไม่รอช้ารีบจัดการครอบครองยอดอกคู่สวยนั่นด้วยปากของเขาทันที
“อ่ะ
อ๊าา..มะ
ไม่นะ อืออ”
คุณบิดตัวเองไปมาเพราะความเสียวแต่กลับไม่มีแรงใดสามารถขัดขืนเขาได้เลยสักนิด
มือข้างหนึ่งของยุนกิเลื่อนมาบีบขย้ำก้อนเนื้อนุ่มและบีบเค้นมันอย่างเต็มไม้เต็มมือ
พลางใช้ปากดูดและโลมเลียมันตามความต้องการ
“คุณ
ยะ..ยุนกิ
อ๊าา” เสียงหวานเริ่มครางลั่นไปทั่วห้องนอน
แขนเล็กยกขึ้นมาโอบรอบคอของร่างสูงพร้อมกับขยุ้มเส้นผมสีดำสนิทที่เพิ่งจะแห้งมาหมาดๆ
เพื่อระบายความเสียว
ดวงตาหวานเยิ้มจ้องมองเข้ามาในตาของยุนกิมันยิ่งทำให้เขาสติแตก
ใบหน้าของคุณที่ดูปลุกเร้าอารมณ์อีกทั้ง
เสียงครางไพเราะหูนั่นอีก
“จ๊วบบบ
จ๊วบบ!”
“อือ
อ๊าา อย-อย่าแกล้งกันสิคะ”
เมื่อโดนคนที่คร่อมอยู่ด้านบนปลุกปั่นอารมณ์โดนการหยอกล้อเล่นกับยอดอกสีสวยร่างของคุณก็เริ่มกระตุกเล็กน้อย
แผ่นหลังบางแอ่นขึ้นเมื่อยุนกิตวัดลิ้นโลมเลียไปรอบๆยอดอกของคุณ
มันยิ่งทำให้มือเล็กขยุ้มกลุ่มผมสีดำนั่นมากขึ้นพร้อมกับครางเสียวหวาน
ยุนกิไล่ริมฝีปากของเขาพรบจูมไปตามร่างกายของคุณทุกสัดส่วนไม่ว่าจะเป็นลำคอ
ไหล่ เนินอก ลงมาจนถึงหน้าท้องขาวเนียน
ใบหน้าหล่อเลื่อนใช้ปากของเขากัดสายเสื้อคลุมอาบน้ำที่มัดติดเอวหลวมๆอยู่ก่อนจะดึงมันออกไปให้พ้นทาง
เสื้อคลุมอาบน้ำที่ถูกแก้เชือกถูกถอดออกอย่างง่ายดายจนทำให้เขาเห็นสัดส่วนเรือนร่างของคุณอย่างเต็มาตาอีกครั้ง
ทำไมมินยุนกิถึงหลงผู้หญิงตรงหน้าได้มากขนาดนี้กันนะ
?
เป็นคำถามที่ยุนกิก็เฝ้าถามตัวเองมาตั้งหลายเดือนแล้ว
แต่ก็หาคำตอบไม่ได้
เขารู้เพียงแค่ว่าตัวเองต้องการคุณในทุกๆวัน
และต้องการเพิ่มมากขึ้นไปอีกเรื่อยๆไม่มีที่สิ้นสุด
ทุกครั้งที่ยุนกิไล่ซึมซับความหอมหวานไปจากร่างกายคุณมันทำให้เขาแทบคลั่ง
ร่างกายคุณหวานราวกับดอกไม้และยุนกิเองเป็นแมลงที่อยากจะดูดกินน้ำหวานจากดอกไม้สวยไปเรื่อยๆ
กลิ่นครีมอาบน้ำที่ยุนกิชอบ
ยิ่งมันมาอยู่บนตัวคุณมันยิ่งทำให้ยุนกิอดใจไม่ไหวที่จะฟัดคุณด้วยปากของเขา
..
มันน่าหลงใหลที่สุดเลย
“ถอดให้พี่บ้างสิ”
ยุนกิยกมือของเขาขึ้นมาจับมือเล็กของคุณที่ขยุ้มผมของเขาอยู่แล้วเลื่อนมือคุณลงมาจับตรงบริเวณสายผูกเอวของชุดคลุมอาบน้ำ
แค่เขาคร่อมคุณอยู่แบบนี้มันก็แหวกจนเห็นแผงอกของเขาแล้ว
มือคุณสั่นเล็กน้อยเพราะความตื่นเต้น
สายตาหวานช้อนขึ้นมามองหน้ายุนกิ
“ไม่ต้องกลัวนะ
พี่ไม่ทำเจ็บหรอก”
มือหนาอีกข้างลูบผมคุณเบาๆพลางส่งรอยยิ้มละมุนมาให้คุณพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะดึงเชือกชุดคลุมอาบน้ำของยุนกิออก
ชุดคลุมอาบน้ำแหวกออกจากกันโดยอัตโนมัติเผยให้เห็นสัดส่วนร่างกายของเขาอย่างชัดเจน
คุณหน้าแดงแปร๊ดยิ่งกว่าเดิมพลางเหลือบสายตาไปมองทางอื่นด้วยความเขินอาย
“อ่ะ
อ๊าา อืมมม อึก!”
“อย่ากลั้นเสียงสิครับ
ครางออกมาดังๆ”
ยุนกิจับมือของคุณที่ชอบยกขึ้นมาปิดปากตัวเองกดลงกับพื้นเตียงก่อนจะใช้ริมฝีปากของเขาไล่ซึมซับความหวานไปจากร่างกายของคุณอีกครั้ง
มือซุกซนทั้งบีบขย้ำใช้นิ้วเรียวยาวเกลี่ยเล่นกับยอดอกของคุณไปเรื่อยๆ
“อืออออ”
ยุนกิไล่ลิ้นเลียขึ้นไปเรื่อยๆจนถึงใบหูของคุณ
เขาจงใจใช้ฟังคมขับกัดลงเบาๆบริเวณใบหูจนคุณเบนหน้าหลบแทบไม่ทัน
แต่ไม่ว่าจะหลบไปทางไหนเขาก็ยังคงตามมาหยอกล้อเล่นกับใบหูของคุณอยู่ดี
“พี่รักเธอนะ..”
เขากระซิบเบาๆข้างๆหูของคุณ
เสียงทุ้มนุ่มนวลมันทำให้คุณสัมผัสได้ถึงความรักที่เขามอบให้แก่คุณ
มือหนาลูบผมคนตัวเล็กเบาๆเป็นการปลอบโยนก่อนที่เขาจะเริ่มรุกคุณอีกครั้ง
ยุนกิเลื่อนหน้าของเขาลงไปด้านล่างอีกครั้ง
ใช้ลิ้นร้อนลากไปตามหน้าท้องขาวเนียนทำให้คุณรู้สึกหวาบหวิวในช่องท้องจนต้องเกร็งตัวแน่น
และแล้วเขาก็ไปหยุดอยู่ตรงที่จุดอ่อนไหวของคุณ..
“อ๊าา
คุณยุนกิ อย่านะ..อือ
อ๊า!”
เสียงหวานครางหวีดร้องเป็นการห้ามแต่ก็ไม่สามารถหยุดการกระทำของยุนกิได้เลยสักนิด
ยามที่ลิ้นร้อนๆของเขาค่อยๆแตะเลียลงบนจุดอ่อนไหวของคุณมันทำให้คุณต้องเกร็งตัวมากกว่าเดิมเพราะความเสียว
เนินอกกระเพือมหอบหายใจอย่างหนัก
“อือออ
ฮือ ไม่นะ อ๊าา อึก อืออ ยุน
กิ ฮ้าา”
“อืมมม”
ยุนกิเลื่อนมือของเขามารองบั้นท้ายอวบอิ่มของคุณเพื่อไม่ให้คุณดิ้นหนีไปไหน
ลิ้นร้อนแหวกกลีบกุหลาบของคุณเข้าไปสัมผัสกับเม็ดติ่งสีชมพูพร้อมกับตวัดโลมเลียน้ำใสที่ไหลออกมาจากช่องทางของคุณเข้าไปในปาก
คุณจิกเล็บลงกับผ้าปูเตียงจนยับยู่ยี่
“ฮ้าาา
ฮะ ฮึก!
อื้อออ
ยุนกิ..”
“อือออ
อืมม” ไม่มีเสียงตอบรับจากร่างสูง
มีเพียงแค่เสียงลิ้นร้อนที่ตวัดโลมเลียช่องทางด้านล่างของคุณจนเกิดเสียงดังผสมกับเสียงครางระงม
มือหนาข้างหนึ่งเริ่มลากขึ้นไปบีบขย้ำหน้าอกคุณแล้วลูบไล้ไปบริเวณหน้าท้องเนียนเป็นการปั่นป่วนอารมณ์คนตัวเล็ก
คุณกระตุกตัวเองเป็นระยะๆและต้องสะดุ้งสุดตัวเมื่อลิ้นร้อนของเขาแทรกเขาไปในตัวคุณ
ดวงตากลมเบิกกว้างเพราะความรู้สึกแปลกใหม่ที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อน
มันทั้งจั๊กจี้และรู้สึกเจ็บไปในเวลาเดียวกัน
แต่หากจะขัดขืนกลับไม่มีแรง
ยุนกิเหลือบสายตาขึ้นมามองหน้าคุณเล็กน้อยมองใบหน้าหวานที่เต็มไปด้วยอารมณ์และยิ่งเมื่อคุณกัดปากมันยิ่งดูเป็นการยั่วยวนมากถึงมากที่สุด
“อึ๊
อืออ อ๊า อ๊า จะ เจ็บ อือ ฮือออ”
นิ้วเรียวยาวของยุนกิแทรกเข้ามาในช่องทางตอดรัดของคุณโดยไม่ถามอะไรทั้งนั้น
ยุนกิค่อยๆขยับนิ้วของเขาเข้าออกตัวคุณเบาๆเพื่อให้คนตัวเล็กค่อยๆผ่อนคลาย
ก่อนจะเพิ่มความเร็วขึ้นเรื่อยๆ
ข้างในของคุณมันทั้งอุ่นและตอดรัดนิ้วเขามากซะเหลือเกิน
“อ๊ะ!
อ๊ะ!
อ๊าาา
ฮือ คุณยุนกิ”
คุณได้แต่นอนหงายครางเสียงหวานเพราะทำอะไรไม่ได้
ตอนนี้คนคุมเกมคือมินยุนกิ
เขาทำทุกอย่างตามที่ใจของเขาอยากจะทำ
ปากของเขายังคงทำหน้าที่พรบจูบไปทั่วร่างกายของคุณ
ขณะที่นิ้วเรียวยาวยังคงขยับเข้าออกอยู่ตลอดเวลา
ร่างเล็กนอนบิดตัวไปมาอยู่บนเตียงนอนนุ่ม
มันทั้งเจ็บแต่ก็รู้สึกดี
ผู้ชายคนนี้เพิ่งจะทำในห้องน้ำมาเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อนนี่เอง!
“อ๊าาา!”
สวบๆๆ
“อึก
!
อ๊า
อืออ อ๊ะ!”
จู่ๆยุนกิก็อุ้มตัวคุณขึ้นให้อยู่ในท่าหันหลัง
แขนเล็กทั้งสองดันตัวเองไว้กับพื้นเตียงแล้วใช้เข่าเท้าตัวเองไว้ไม่ให้ล้มลงไป
ริมฝีปากร้อนพรบจูบไปตามแนวกระดูกสันหลังของคุณพร้อมกับลากลิ้นเลียไปทั่วแผ่นหลังขาวเนียน
ไล่มาจนถึงบั้นท้ายอวบอิ่ม
มือหนาขยุ้มมันอย่างเต็มไม้เต็มมือ
พร้อมกับไล่ลิ้นเลียไปบนบั้นท้ายของคุณ
ฟันคมกัดลงบนเนื้อนุ่มจนคุณร้องเสียงดัง
“โอ๊ย!
อึก!
เจ็บนะคะ”
คุณล่ะอยากจะฟาดผู้ชายขี้แกล้งคนนี้จริงๆเลย
“ลงโทษเด็กดื้อที่ไม่ยอมตอบพี่ไงครับ”
ยุนกิยกยิ้มเล็กน้อยเมื่อเห็นว่าคุณร้องออกมาเพราะความเจ็บ
แต่นั่นยังไม่เท่าฝ่ามือที่ตีลงบนบั้นท้ายของคุณอย่างแรง
เพี๊ยะ!
“โอ๊ย!
คุณยุนกิ!”
“ทีหลังอย่าดื้อกับพี่อีก
เข้าใจมั้ยครับ?”
ยุนกิพูดก่อนจะแทรกนิ้วเข้าไปในช่องทางตอดรัดของคุณอีกครั้ง
ริมฝีปากบางที่กำลังจะเอ่ยพูดกลับถูกแทนที่ด้วยเสียงครางหวานเพราะนิ้วยาวที่ขยับเข้าออกด้วยความเร็ว
“อ่ะ
อ๊า..คุณ
นี่...ฮึก!”
สายตาคมไล่มองร่างของคนตัวเล็กที่เปลือยเปล่า
รูปร่างสัดส่วนของร่างกายของคุณมันช่างสวยงามจนยุนกิอยากจะใช้ฟันคมของเขากัดฟัดคุณซะให้น่วม
ผิวหนังขาวเนียนราวกับปุยหิมะแต่งแต้มด้วยรอยรักสีกุหลาบ
ยุนกิไล่มองลงมาจนถึงบั้นท้ายของคุณพร้อมกับแลบลิ้นออกมาเลียมันจนเปียกชื้นไปหมด
“อ๊าา”
ทั้งนิ้วที่ขยับเข้าออกและลิ้นที่โลมเลียไปทั่วบั้นท้ายกลมกลึงของคุณมันทำให้ตัวของคุณแทบจะระเบิด
“อ่า..พี่ทนไม่ไหวแล้ว”
ยุนกิพูดก่อนจะดึงนิ้วของเขาออกมาจากตัวคุณ
ร่างสูงที่อารมณ์ต้องการปะทุขึ้นจนถึงขีดสุด
แท่งเนื้อร้อนของเขาแข็งไปหมดมันพร้อมที่จะเข้าไปอยู่ในตัวคุณแล้ว
ร่างสูงดันตัวเองขึ้นมาก่อนจะจับขาทั้งสองข้างของคุณให้กางออก
ในท่าที่คุณโก่งโค้งหันหลังให้เขาอยู่
“จะ..จะไม่ใส่ถุงยางเหรอคะ?”
คุณถามเบาๆพร้อมใบหน้าที่แดงฉ่า
ถ้าเกิดครั้งนี้เขาปล่อยแตกใส่ในตัวคุณอีกคุณคงท้องแน่ๆ
!
“ใส่ทำไมล่ะ
ท้องก็ดีสิ พี่อยากมีลูกจะแย่แล้ว”
ยุนกิยิ้มกว้าง
“คะ
คนบ้า!
ฉันยังเรียนอยู่นะคะ!”
คุณอยากจะหันไปฟาดมือใส่ไหล่ของคนเจ้าเล่ห์นี่สักที
แต่เพราะจู่ๆยุนกิก็สอดแก่นกายใหญ่ของเขาเข้ามาในตัวคุณทีเดียว
มันรวดเร็วจนคุณตั้งตัวไม่ทัน
ร่างเล็กทรุดลงกับพื้นเตียงแต่เพราะมือหนาของยุนกิที่ประคองเอวคุณไว้
“อ่า..รัดแน่นจัง
นี่ขนาดเพิ่งทำไปนะเนี่ย”
เสียงทุ้มครางต่ำเมื่อแก่นกายของเขารับรู้ถึงความคับแน่นเมื่อช่องทางของคุณมันบีบตอดรัดซะจนแน่นไปหมด
“อืออ
เจ็บ อ่ะๆ อ๊ะ!
อ๊าา”
พั่บๆ
ยุนกิเริ่มขยับสะโพกของเขาเป็นจังหวะช้าๆเพื่อให้คุณลดอาการเกร็ง
คุณเท้าแขนทั้งสองข้างกับพื้นเตียงอีกครั้งแต่ร่างกายกลับสั่นคลอนไปตามจังหวะสะโพกที่ค่อยๆขยับช้าๆเนิบนาบ
ร่างบางหอบหายใจอย่างหนักแต่แล้วก็ยังไม่ทันให้คุณได้พักหายใจเลยสักนิด
พั่บๆๆๆ!
“อ๊าา!!
อึก!
อือ
อ๊า!
เบาหน่อยสิ..คะ
อึก!”
ยุนกิส่งสะโพกเข้ามาในตัวคุณเร็วๆและแรงโดยที่ไม่ทันตั้งตัวก้อนเนื้อสองก้อนที่กระทบกันดังพั่บๆเป็นจังหวะตามแรงที่ร่างสูงส่งสะโพกเข้ามา
ตัวของคุณเอนคลอนไปตามแรงเช่นเดียวกับพื้นนอน
แม้จะทำด้วยไม้อย่างดีแต่กลับเกิดเสียงดังเอี๊ยดอ๊าดเมื่อยุนกิส่งสะโพกเข้ามาในตัวคุณไม่ยอมหยุด
มือหนาบีบเค้นเอวบางและบั้นท้ายกลมกลึง
คนตัวขาวเงยหน้าขึ้นสูดลมหายใจเข้าปอดพลางส่งเสียงครามต่ำด้วยความพอใจ
ถึงมันจะรัดแน่นแต่เขาก็รู้สึกดี
บั้นท้ายของคุณเด้งขึ้นลงเป็นจังหวะ
“ชะ
ช้าหน่อยสิคะ อึ๊ อ๊า เบา..หน่อย
อ๊าา”
“อืมม
อ่า..อย่าเกร็งนะคนดี”
ยุนกิพูดปลอบประโลมพลางโน้มตัวลงมาพรบจูบไปตามไหล่บางของคุณที่สั่นสะท้าน
ก่อนจะใช้มือข้างหนึ่งเกี่ยวเชิดปลายคางของคุณให้หันหน้ามา
ริมฝีปากร้อนบดจูบลงบนปากคุณพลางส่งลิ้นร้อนเข้าไปตวัดเกี่ยวเล่นลิ้นของคุณเพื่อเบนความสนใจจากความเจ็บด้านล่าง
พั่บๆๆ
สะโพกของเขายังคงกระแทกเข้ามาไม่ยอมหยุดอีกทั้งยังทวีคูณความแรงมากขึ้นเรื่อยๆ
คุณกำผ้าปูที่นอนแน่นพร้อมส่งเสียงครางระงมไปทั่วทั้งห้อง
แขนเล็กเริ่มหมดแรงและทรุดตัวลงกับพื้นเตียงนอนนุ่ม
แต่ยุนกิก็ยังคงขยับสะโพกของเขาอยู่อย่างนั้น
เหนื่อยจัง..
“อ่ะ..อ่ะ
อ๊าาา ฮึก!
ฉัน..ไม่ไหวแล้ว
อือ”
น้ำตาใสเริ่มไหลมาคลอเบ้ามันเจ็บมากจริงๆแต่ถึงจะรู้สึกดียังไงคุณก็ไม่สามารถห้ามให้น้ำตาไม่ไหลออกมาได้
ตัวของคุณเริ่มเกร็งมากขึ้นอีกครั้งเมื่อคุณรู้สึกว่าตัวเองกำลังจะถึงจุดๆนั้น
แต่ดูเหมือนร่างสูงจะยังคงไม่เป็นอย่างนั้น
“อืมมม
อืมมม อ่าา อดทนอีกนิดนะ
อืม”
พั่บๆๆๆ
สะโพกแกร่งยังคงกระแทกเข้าออกด้วยความเร็วและแรง
จนตัวคุณเอนไปหมดเช่นเดียวกับเตียงนอนที่สั่นสะเทือนคล้ายกับจะถล่ม
เตียงนอนสั่นไปมาตามจังหวะสะโพกของยุนกิ
เขาโน้มตัวลงมาใช้แขนทั้งสองข้างเท้าตัวเองไว้กับเตียง
ก่อนจะพรบจูบไปทั่วแผ่นหลังของคุณอีกครั้ง
คุณนอนอย่างหมดแรงในใจภาวนาให้เขารีบๆเสร็จสักที
มือหนาเลื่อนมาจับมือเล็กของคุณเป็นการปลอบโยน
พลางขยับสะโพกเข้าออกอยู่อย่างนั้น
“อาา
อา อึก!
อือออ”
คุณได้แต่นอนคว่ำหอบหายใจอยู่อย่างนั้น
เสียงหอบหายใจของยุนกิเองก็ดังอยู่ใกล้ๆใบหูของคุณ
ลมหายใจร้อนที่รดลงบนต้นคอของคุณมันทำให้ร่างเล็กต้องขดตัวหนีเพราะความเสียว
พั่บๆๆ!
“อ่ะ
อาา อ๊า!!
คุณ
ฉัน..อือ
อึก!
ฉัน..!”
เสียงหวานครางไม่เป็นภาษาเมื่อคุณกำลังจะถึงจุดนั้นเช่นเดียวกับยุนกิที่จากเดิมเขากระแทกเข้ามาแรงอยู่แล้วกลับทวีคูณความแรงมากขึ้นเป็นเท่าตัว
เสียงก้อนเนื้อดังกระทบกันมากกว่าเดิม
ก่อนที่ยุนกิจะซอยสะโพกเข้ามาในตัวคุณถี่ๆและรวดเร็ว
“อาา!
อ๊าาา!
ฮืออ
เจ็บ อือ เจ็บ คะ คุณยุน..ฮึก!”
“อื้อออ
อ๊า!
แห่กๆ
อ๊าา อ๊า พอ..อ่ะ
หยุด อือ”
“อ่ะะ
!
อ่าาาา
ใกล้แล้วนะครับคนดี อืมม”
นิ้วยาวเกลี่ยไรผมที่ปรกหน้าคนตัวเล็กไปให้พ้นทางพลางกดจูบลงบนแก้มใสที่มีน้ำตาไหลออกมาเล็กน้อย
ยุนกิกระแทกสะโพกแรงๆถี่ๆเข้ามาอีกสองสามทีก่อนจะปล่อยน้ำสีขาวขุ่นที่พุ่งฉีดเข้ามาในช่องท้องของคุณจนร่างเล็กกระตุกวูบ
“อึกกกกก!!”
“อ่าาาาา”
คุณนอนนิ่งเมื่อรู้สึกถึงความอุ่นของน้ำสีขาวขุ่นที่พุ่งฉีดเข้ามาในท้อง..นี่เป็นครั้งที่สองของวันนี้แล้วนะที่มินยุนกิทำกับคุณแบบนี้
ยุนกิยังคงคาแก่นกายใหญ่ของไว้ในช่องทางของคุณก่อนจะมองดูคนตัวเล็กที่นอนหลับตาหอบหายใจอยู่บนเตียง
รอยยิ้มบางๆปรากฏขึ้นบนใบหน้าของยุนกิ
เขาเอื้อมมือไปลูบผมคุณเบาๆ
แล้วจับคุณให้กลับมาอยู่ในท่านอนหงาย
อะไรอีกเนี่ย!
คุณนึกว่าจะได้นอนพักแล้วแท้ๆ
ดวงตากลมเบิกกว้างด้วยความตกใจสุดขีด
นี่คุณทั้งเหนื่อยทั้งหอบขนาดนี้มินยุนกิยังจะทำอีกรอบงั้นเหรอ?!
“คุณยุนกิจะทำอะไร?!
O_O”
“ก็..ปั๊มลูกไงครับ”
คนเจ้าเล่ห์ยิ้มร้ายกาจก่อนจะกดสะโพกลงมาให้แก่นกายของเขาเข้าไปในตัวคุณลึกขึ้น
คุณเอื้อมมือไปตีแขนเขาดังเพี๊ยะเป็นการห้ามแต่ยุนกิกลับไม่สนอะไรทั้งนั้น
“อ๊า..หย-
หยุดนะ
พอได้แล้ว”
“ก็พี่หิวนี่นา”
คนตัวสูงทำหน้างอแง
“หิวก็ไปกินข้าวสิคะ
ฉันปวดไปทั้งตัวแล้วนะ”
“ข้าวมันไม่อร่อยเท่าตัวเธอนี่
ขออีกครั้งนะครับคนดี”
“กรี๊ดดด!
อึก!
มะ
มินยุนกิ!”
คุณกรีดร้องออกมาเสียงดังเพราะความเจ็บ
ยุนกิโน้มตัวลงมาเท้าแขนทั้งสองข้างกับพื้นเตียงพร้อมกับเริ่มกระแทกสะโพกเข้ามาในตัวคุณแรงๆอีกครั้ง
ฟันคมกัดลงบนต้นคอคุณจนรู้สึกเจ็บ
สาบานว่าถ้าหมดคืนนี้ไปคุณจะไล่ให้เขาไปนอนนอกห้องจริงๆด้วย!
ถึงแม้ว่าคุณจะเหนื่อยมากแค่ไหน
ปวดตามร่างกายระบมไปหมดแต่มินยุนกิก็ดูจะไม่สนใจอะไรเลยสักนิด
มือหนาจับขาคุณให้กางแยกออกจากกันอีกครั้งแล้วสอดใส่แก่นกายใหญ่เข้ามาในช่องทางของคุณที่ยังคงเปรอะเปื้อนไปด้วยน้ำสีขาวขุ่นของเขาเมื่อครู่นี้..ยิ่งเป็นเจลหล่อลื่นชั้นดีเลยล่ะ!
“มิน..อึก!
มินยะ
ยุนกิ พอ”
“อีกครั้งเดียวพี่ขอนะครับ”
ยุนกิยิ้มกว้างพร้อมกับกระแทกสะโพกของเขาเข้ามาในตัวคุณแรงๆซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ตัวของคุณสั่นคลอนอีกครั้ง
แม้จะพยายามพูดห้ามยังไงก็ตาม..แต่เขาก็ไม่ยอมหยุด
เดี๋ยวนี้เป็นคนแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กันมินยุนกิ!
กระหายอะไรขนาดนี้!
คนบ้าลามก
!
มินยุนกิหื่นกาม!
ไอคนบ้าเอ้ย
!
เจ็บจะตายอยู่แล้ว!
คุณได้แต่กร่นด่าร่างสูงอยู่ในใจแต่กลับไม่มีแรงพูดอะไรออกไปนอกจากเสียงครางระงม
มือร้อนดั่งถ่านไฟบีบขย้ำหน้าอกคุณซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนขึ้นรอยแดงรูปฝ่ามือของเขา
ยุนกิพยายามจะโน้มใบหน้าลงมาจูบคุณแต่คุณกลับหันหน้าหนีไปทางอื่น
“อือออ
ฮึก!
อ๊าา”
“อย่าดื้อสิครับ”
ยุนกิดันใบหน้าของยุนกิให้กลับมาเผชิญหน้ากับเขาอีกครั้ง
ริมฝีปากหนาครอบครอบปากบางของคุณซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ส่งลิ้นร้อนเข้าไปหยอกล้อเล่นกับลิ้นของคุณที่พยายามบ่ายเบี่ยงอยู่ตลอดเวลา
“อื้มม
อืออ อ่ะ อ่ะ อ๊ะ อ๊าาา..อืม”
เขาพรมจูบไปทั่วกรอบใบหน้าหวานของคุณ
จูบซึมซับน้ำตาใสที่ไหลลงมาตามแก้มนุ่มทั้งยังขยับสะโพกเข้าออกเป็นจังหวะ
คุณอยากจะโกรธเขานะ..แต่คุณรักผู้ชายคนนี้มากขนาดนี้
จะโกรธเขาลงได้ยังไง
“พี่ขอโทษนะ
พี่รักเธอ”
ดวงตาคมจ้องมองเข้ามาในดวงตาของคุณอีกครั้ง
ครั้งนี้มันสื่อถึงความหมายได้อย่างลึกซึ้ง
คุณจ้องตาเขากลับพร้อมกับพยักหน้าเป็นการรับรู้
คุณเองก็รักมินยุนกิเช่นกัน
“อือออ
อ๊า..”
เล็บยาวจิกลงบนไหล่กว้างเป็นการบอกว่าคุณเจ็บ
ใบหน้าสวยนิ่วหน้าเข้าหากันพลางกัดริมฝีปากสีอมชมพูของตัวเองจนแดงไปหมด
“เธอรักพี่มั้ย?”
“ห่ะ
หืออ..ฉัน
อ๊า..ระ
รักสิ อื้ออ”
“แต่พี่รักเธอมากกว่ารู้มั้ย
รักมากๆเลย”
แท่งเนื้อร้อนของยุนกิขยับเข้าออกด้วยความเร็วอยู่อย่างนั้น
ผ้าปูเตียงสีขาวสะอาดตอนนี้เต็มไปด้วยน้ำหนืดๆสีขาวขุ่นที่ไหลย้อยออกมาตามเรียวขาขาวของคุณจนเปียกไปทั่ว
คุณรู้สึกเหนียวเหนอะแหนะไปทั้งตัว
จนในที่สุดยุนกิก็กระตุกตัวเองอีกครั้งพร้อมกับปริมาณน้ำสีขาวขุ่นที่เพิ่มขึ้นแล้วพุ่งฉีดเข้ามาในตัวของคุณแล้วไหลเยิ้มออกมาจากช่องทางรักจนเปื้อนเตียงนอนอีกครั้ง
สงสารแม่บ้านจริงๆเลย..
ถ้าอย่างนั้นพวกแม่บ้านก็จะรู้ใช่มั้ยว่าคุณกับยุนกิทำอะไรกัน?!
แถมยังเปื้อนเยอะขนาดนี้อีก!
แต่ตอนนี้คุณไม่มีแรงที่จะทำอะไรทั้งนั้นแล้ว
แค่ขยับตัวยังไม่อยากเลย..เพราะผู้ชายคนนี้คนเดียวเลย
มินยุนกิ!
ยุนกิดึงแก่นกายของตัวเองออกจากตัวคุณก่อนจะทิ้งตัวลงนอนข้างๆร่างเล็กของคุณที่นอนหอบหายใจอย่างหนัก
เปลือกตาสวยที่ปิดลงบ่งบอกว่าคุณนั้นเหนื่อยมากแค่ไหน
ในใจของยุนกิเองก็พร่ำบอกคำขอโทษคุณเป็นร้อยๆรอบ
แต่..ไหนๆก็ทำไปแล้วนี่นา..
END
อมก. คุณมินช่างร้อนแรงเสียนิกะไร Y////Y)
ตอบลบหลายรอบแบบนี้เดี๋ยวนางเอกลุกไม่ขึ้นนะคะ ฮาาา
จะหาในเว็บเด็กดีพิมพ์ว่าไงค่ะ
ตอบลบ